Tablice stałowymiarowe
Tablice stałowymiarowe to struktury danych, które pozwalają na przechowywanie elementów tego samego typu w jednym lub więcej wymiarach. Rozmiar tablicy stałowymiarowej musi być określony w trakcie kompilacji i nie może być zmieniany w czasie działania programu.
W C++ można zadeklarować tablicę stałowymiarową
używając składni:
typ nazwa_tablicy[rozmiar_1][rozmiar_2]...[rozmiar_n];
Na przykład, aby utworzyć tablicę stałowymiarową przechowującą 3 wiersze i 4 kolumny liczb całkowitych, możemy użyć następującej deklaracji:
int tablica[3][4];
Aby uzyskać dostęp do elementów tablicy stałowymiarowej, musimy użyć indeksów dla każdego wymiaru. Indeksowanie tablicy zaczyna się od 0, więc aby uzyskać dostęp do pierwszego elementu w tablicy, musimy użyć indeksów [0][0].
tablica[0][0] = 10; // przypisanie wartości 10 do pierwszego elementu
Możemy również iterować po elementach tablicy stałowymiarowej za pomocą pętli. Na przykład, aby wyświetlić wszystkie elementy tablicy, możemy użyć zagnieżdżonej pętli for.
#include <iostream>
using namespace std;
int main() {
const int rozmiar = 5;
int tablica[rozmiar] = {1, 2, 3, 4, 5}; // deklaracja i inicjalizacja tablicy stałowymiarowej
cout << "Wartość elementu 1: " << tablica[1] << endl; // wyświetla wartość elementu o indeksie 1
return 0;
}
Warto zauważyć, że deklaracja tablicy stałowymiarowej wymaga określenia stałego rozmiaru w czasie kompilacji, co oznacza, że rozmiar tablicy nie może być zmieniany w trakcie działania programu. Tablice stałowymiarowe są bardziej wydajne niż tablice dynamiczne, ponieważ ich rozmiar jest ustalony i znany w trakcie kompilacji, co umożliwia zoptymalizowanie dostępu do pamięci.