Wyjątki definiowane

przez użytkownika

W języku C# można również definiować własne wyjątki, pochodzące z klasy Exception lub jej podklasy. Definiowanie własnych wyjątków pozwala na dostosowanie komunikatów błędu do konkretnej sytuacji i ułatwia obsługę błędów w kodzie.

Aby utworzyć własny wyjątek, trzeba utworzyć nową klasę dziedziczącą po klasie Exception lub jednej z jej podklas. Na przykład:

								
public class MyException : Exception
{
    public MyException(string message) : base(message)
    {
	throw new MyException("Mój wyjątek");
    }
}

oto dłuższy przykład, który ilustruje Wyjątki definiowane przez użytkownika w języku C#:

								
using System;

// Definicja własnego wyjątku MojWyjatek dziedziczącego po klasie Exception
class MojWyjatek : Exception
{
    public MojWyjatek(string komunikat) : base(komunikat)
    {
    }

    public MojWyjatek(string komunikat, Exception innerException) : base(komunikat, innerException)
    {
    }
}

class Program
{
    // Metoda Dzielenie wykonująca dzielenie a przez b
    static int Dzielenie(int a, int b)
    {
        if (b == 0)
        {
            // Rzucenie wyjątku MojWyjatek w przypadku dzielenia przez zero
            throw new MojWyjatek("Nie można dzielić przez zero");
        }

        return a / b;
    }

    static void Main(string[] args)
    {
        try
        {
            int wynik = Dzielenie(10, 0);
        }
        catch (MojWyjatek ex)
        {
            // Obsługa wyjątku MojWyjatek
            Console.WriteLine("Wystąpił błąd: " + ex.Message);
        }
        catch (Exception ex)
        {
            // Obsługa innych wyjątków
            Console.WriteLine("Wystąpił nieznany błąd");
        }
    }
}

Wyjaśnienie

W tym przykładzie utworzyliśmy klasę MojWyjatek która dziedziczy po klasie Exception i posiada dwa konstruktory: jeden przyjmuje tylko jeden argument komunikat, a drugi przyjmuje komunikat oraz innerexception. Następnie w metodzie Dzielenie rzucamy wyjątek MojWyjatek w momencie gdy b == 0, który jest obsługiwany w bloku catch. W przykładzie też mamy jeszcze jeden blok catch, który obsługuje pozostałe wyjątki.

Notatka

Ważne jest, aby pamiętać, że własne wyjątki powinny być rzucane tylko w sytuacjach, w których jest to naprawdę konieczne, a nie jako sposób na przechwytywanie błędów, które mogłyby być obsłużone w inny sposób.